Yeni Bir Aşk...

Konu: Yeni Bir Aşk... Cuma Mart 18, 2011 6:19 pm

Hayatımda olan şeyler bana biraz tuhaf geliyordu. Sonuçta, hangi normal insan böyle şeyler yaşayabilirdi ki?
Dünya bana göre çok hızlı dönüyordu ve ben düşüncelerimle boğuşmaktan yorulmuştum. Acaba tahtımı Lauren'e mi verseydim? Sonra da okulda normal bir öğrenci mi olsaydım? Eğer böyle yaparsam Nate'in tepkisini gözlemler ve...
Yine aklıma Nate gelmişti! Onu aklımdan çıkaramıyordum ki.
Ne yapacağımı bilemiyordum.
Eğer tahtımı Lauren'e verirsem hem bir yenilgiyi kabul etmiş, hem de dedikodu kazanının odunlarını tutuşturmuş olacaktım.
Zaten bu okulun normal bir öğrencisi olamazdım ki.
Yenilgi de pek umrumda değildi. Ah, tanrım. Gururumu da mı kaybediyordum yoksa? Eğer Alexis bu düşündüklerimi duysaydı, bana hiç yakışmadığını söyleyip beni azarlardı.
"Belinda?"
O tanıdık sesi duyunca irkildim ve kalbim hızla çarparak arkamı döndüm. İşte karşımdaydı.

Konu: Geri: Yeni Bir Aşk... Cuma Mart 18, 2011 6:29 pm

Elimde telefonla çardağa doğru ilerlerken biraz olsun yalnız kalmayı düşlüyordum. Kızlardan artık gına gelmişti bana. Kızlardan sadece birini görmek istiyordum ve o kişiyi bir kaç dakikadır arıyıp duruyordum.
Ama, yok, yok, yok!
Onu görmek bana her şeyden iyi geliyordu. Ona ihtiyacım var gibi hissediyordum. Aslında gibi değil, öyleydi.
Düşünme yetimi kaybetmiş gibi ordan oraya sürükleniyordum ve sonunda çardağa ulaşmıştım ve orda koyu renkli saçları farkettim. Bu saçlar sadece tek bir kişide vardı ve o kişide aradığım kişiydi.
''Belinda?'' diye sordum onaylamasını istercesine. Dönüp bana baktığında yüzünde bir gülümseme belirmişti. Ve bu içimi ısıtmıştı.
Tanrı aşkına! Ben Nate Archibald'dım. Bunları düşünmem yanlıştı.
''Burada ne yapıyorsun? İyi misin?'' dedim kaygıyla ve yanına yaklaştım ve yüzüme bir gülümseme takındım.
''Çok fazla soru soruyorum değil mi?'' Bunun üzerine kıkırdamıştı.

Konu: Geri: Yeni Bir Aşk... Cuma Mart 18, 2011 7:06 pm

Ah... Onu düşünce yoluyla mı çağırmıştım? Vay canına. Onu görünce erimiştim.
"Şey... B-ben iyiyim."
Onu görünce düşüncelerimi toparlayamıyordum. Sanırım bir problem vardı.
"Birşey mi oldu? Yani, beni görmek istediğine göre..."
Bazen bana karşı bazı hisleri olduğunu düşünüyordum. Ama emin değildim. Bana gözleri parlayarak bakıyordu -ve bu hoşuma gidiyordu. Bir süre sessiz kaldık. Ellerimle saçlarımı taradım -bu, düşünürken genellikle yaptığım şeydi. Ona hislerimi açıklamaya korkuyordum. Sonuçta o, Nate Archibald'dı. Tek gecelik ilişkilere inanırdı -benim gibi- ve o, böyle duyguları önemsemezdi. Belki de benimle dalga geçerdi. Ünümü zedelemeyi göze alamazdım. Ama bu kararsızlık beni boğuyordu. Bunu göze alabilir miydim?
Dudağımı kemirmeyi bırakıp konuşmaya karar verdim.
"Nate, sence de şu okulun dedikodu olayları insanı bunaltmıyor mu? Yani, insanlar çoğu şeyi gizli saklı yapmak zorunda kalıyorlar."
Başını salladı.
"Bunları aslında ben biraz umursuyorum. Peki ya sen?"
Cevabını beklerken, cevabının neyi belirleyeceğini düşündüm. Çıkmamız, okulda bir patlamaya sebep olurdu. Bu kesin.