Tanışma

Nerden çıktı bu okul tanıtımı diye söylenerek taksiden indim.Bıktım bu taksilerden.Arabamı Manhattan'da bırakmıştım.En kısa zamanda bir araba almalıydım.Daha fazla dayanamayacaktım taksiyle gidip gelmeye.Herkes bana bakıyordu.Benim gibi seksisini görmemişlerdi heralde.Aslında şuan öyle bakımlı havamda değildim.Altımda bacaklarıma tamamen yapışmış jeanim ve üstümde kırmızı iyah kareli gömleğim vardı.Dalgalı saçlarım açıktı ve ayağımda vazgeçmediğim topuklu ayakkabılarım vardı.Kafeteryaya doğru ilerledim.Bir kahve alıp boş bir masaya oturup bana okulu gezdirecek olan öğrenciyi beklemeye başladım.

Kahvemi yudumluyordumki içeriye hızla biri girdi.Sağa sola baktı ve bana doğru yaklaştı.Masaya oturdu.Sanırım bana okulu tanıtacak çocuk buydu." Özür dilerim , sanırım geciktim." dedi.Elini uzattı" Bu arada ismim Chris " dedi.Uzattığı elini kavradım ve o anda bütün vücudumun elektriklendiğini hisettim.Nedenini anlamadığım bir çarpılmaydı bu.Aman Tanrım kendime gelmeliydim.''Bende Alexis '' diyerek elimi çektim.Tuhaf ama uzun zamandır ilk defa kendimi bu kadar tuhaf hissediyordum.Göz ucuyla Chris'i süzdüm.Gayet seksiydi.Kafamı dağıtmam gerekti.''Ee nerden başlıyoruz'' dedim.

Elimi tuttuğu andan itibarenki sanırım konuşmalarının %50 gibi bir kısmını kaçırmıştım. Gerçekten çok garip bir duyguydu , ahh güzeldi. Kafamı biraz sallayıp nereye gideceğimiz sorusuna cevap vermem gerektiğini hissettim
" Ee , şey , bahçeden falan başlayabiliriz , nede olsa acelemiz yok , ama öncesinde bir kahve içsek ? Hem biraz konuşmuş oluruz işte "
Doğru kelimeleri seçemediğimin farkına vardım gerçekten bu ilk kez oluyordu. Kendimede bir kahve söyledikten sonra birkaç soru sormaya karar versem de , aklıma birşey gelmedi ve kahve gelene kadar öylece kaldım . Alexis'in bir soru sormasını beklemekten başka elimden gelen birşey yoktu.

Kahvesini elinin arasına alıp geriye yaslandı ve konuşmaya başladı. ''19 yaşındayım ve bundan birkaç gün öncesine
kadar Manhattan'da yaşıyordum ama şuan buradayım.Ben tiyatro
bölümündeyim ama piyano ve keman çalıyorum'' Dedikten sonra gülümsedi. Hafifçe gülümsemeye çalışarak söylediklerini dinlemeye devam ettim ''Şuan bir sevgilim yok ve gördüğüm çocukların çoğu ilgimi çekmedi'' Hmm. Bu zamana kadarmıydı yoksa bu zaman da dahilmiydi ? Benim için bu zamana kadar olduğunu düşünüyordum , okul gezisi olayından çok farklı şeyler yaşayacağım , hissedeceğimi düşünüyorum. Yavaşça geriye yaslandım ve gülümsedim. "Anladım" Sersemce konuşmamak için kısa cevaplar vermeye başladım , daha fazla konuşsam ne diyecektim bilmiyorum artık kelimeleri seçemiyordum . " Gidelim mi artık ? " Diye sordum ve elimi pantolonumun cebine atıp arabamın anahtarları için karıştırmaya başladım.

Gülümsememe karşılık o da gülümsedi."Anladım" dedi.Onun da kafası dağınıktı.Belki de bana okulu tanıtmak zorunda olduğu için rahatsızdı. " Gidelim mi artık ? " dedi.Kafamı evet anlamında salladım ve kahvemi masaya bırakıp altına bir miktar para bıraktım.O ise elini cebine atıp anahtar çıkardı.Sanırım arabasının anahtarıydı.Çantamı alıp ayağa kalktım ve bunu ne kadar hızlı yaptıysam saçlarım önüme dökülmüştü.Elime saçlarımı geriye verirken parfümümün kokusu yayılmıştı.Kokuyu içime çekitim ve gülümsedim.Sonra Chris'in adımlarını izleyerek dışarı çıktım.

O da benim gibi konuşma ihtiyacı hissediyordu.Çünkü beni de sessizlik rahatsız etmişti. Arabanın ön aynasından ara sıra bana baktığını görebiliyordum. Bakışlarına karşılık verdiğimd gözlerini kaçırıyordu.
"Anlatmak istediğin birşey yok mu hiç ? Manatthan nasıldı ? Ailen ? Okulun ? Arkadaşların ne biliyim. bahsetmek istediğin herhangi birşey yani."
Madem konu açıyordu, ben de cevapladım.
"Aslında anlatılacak fazla bir şey yok. Manhattan tabii ki harika bir şehirdi ama California'nın da ayrı bir güzelliği var. Sahiller... deniz... güneş..."
Aslında bu bir yalandı. Manhattan'daki hayatıma dair anlatılacak çok şey vardı. Ama Chris'in bunları bilmesine gerek yoktu.
"Okulum... tam bir dedikodu yuvasıydı. Arkadaşlarımdan bahsetmiyorum bile. Ailemin de benimle pek bir alakası olduğu söylenemez. Para gönderiyorlardı o kadar."
Daha fazla bahsetmeme gerek kalmadığına karar verdim. "Neyse, artık geçmişte kaldı. Yeni hayatım burada."Okula iyice yaklaştığımızı gördüm. Bir kaç saniye sonra Chris arabayı park etti ve arabadan inmem için kapıyı açtı. Arabadan indik ve okul turumuza başladık.

Alexis Manathan'ı anlatırken , okula yaklaştığımız için gaz kesmeye başladım.
Ailesinden bahsederek konuyu kapattı. Sessizlik yine sağlanmıştı , Mission Completed. Alexis'in yanında sessiz kalmak istemiyordum. Onu daha fazla tanımayı , geçmişte neler yaşadığını falan bilmek istiyordum. Nedenini bilmesem de ona ısınmış gibi hissettim , Okulun önünde arabayı durdurup park ettikten sonra , Arabadan indim ve hızla Alexis'in kapısını açmak için arabanın diğer tarafına koştum. Kapıyı açtım ve Alexis arabadan dışarı çıktı . Elim ile gidelim gibi bir işaret yaptım ve okulun kapısından içeriye girdik. "İşte , işte burası okulumuzun bahçesi Alexis burada her türlü kavga edecek kişi bulabilirsin. Geçen seneden biliyorum , ilk senen ise sana takan çok olacaktır." Okulun içine girdiğimizde suskun bir şekilde beni dinliyordu . Sanat okulu olduğu için ilk olarak müzik sınıflarını gezdirmek istedim , alanım da buydu zaten. " Bak , burada gruplar toplanarak Demolarını yapıyor , grup çalışmaları için imkan sağlanıyor . Stüdyo gibi birşey " Açıklamalarıma devam ederken tekrar merdivenlere yöneldik , bir üst kata daha çıktığımızda resim sınıfları vardı. " Burası kafanı dinleyebileceğin tek yer , sanırım. Resim sınıfları , herkez kendi halindedir. Kimse sana karışmaz burada" Okulu tanıtmaya devam ederken sürekli Alexis'e bakıyordum. Beni , kendine çeken bir yapısı vardı. Elim , yakın yürüdüğümüz için bazen onun eline çarpıyordu. İşte o zaman ayaklarımın yerden kesildiğini hissedebiliyordum.

Sonunda okula gelmiştik.Chris hızla arabadan indi, kapımı açtı ve bende dışarı çıktım.Eliyle gidelim işareti yaptı , bende onu takip ettim.Okulu yavaş yavaş geziyorduk.İlk senem olduğu için çok takan olacağından bahsediyordu ama daha kimse beni tanımıyordu.Neler yaptığımı bilseydi bu gibi cümlelerden kaçınırdı.Okulu tanıtırken daha doğrusu konuşurken sürekli yüzüme bakıyordu.Tuhaf ama bu hoşuma gidiyordu.Okul güzeldi,büyüktü.Yürüdüğümüz zaman aramızdaki mesafe daha da kapanıyor , ellerimiz birbirine çarpıyordu.Bu da vücudumun elektrik akımına kapılmasına sebeb oluyordu.Birden telefonum çaldı ve elimi çantamın içine daldırdım.Arayan tabiki de Belinda'ydı.''Bir dakika'' diyerek bulunduğum yerden biraz uzaklaştım.Telefonun ekranına bakmamla suratım asıldı.Çünkü mesajları gönderen kişi Manhattan geçmişimden ve hatırlamak istemediğim biriydi.Telefonumu sinirle kapatıp çantama fırlattım.Yüzüme en masum gülüşümü yerleştirip Chris'e döndüm.''Ee şimdi sırada ne var?Ben okulu gezmekten çok yoruldum'' diyerek gülümsedim.

Arkasını dönüp , telefonuna bakmaya gittiğinde sinirlenmiş gibi telefonunu çantasına fırlattı. Arkasına döndüğünde ise tam tersine mutlu görünüyordu. Sanırım birşeyleri çaktırmamak istiyordu , üstelemeye niyetim yoktu. Gülümseyip ''Ee şimdi sırada ne var?Ben okulu gezmekten çok yoruldum'' dedi.
Biraz düşündükten sonra dinlendirici , güneşin batışını izleyebileceğimiz aklıma yanlızca Sahil geldi , okulu gezmekten pek de hoşnut gibi görünmüyordu da.
" Sahile , gidebiliriz. Pek kişi de olmuyor orada , kafamızı falan dinleriz işte. Otururuz , sonra da eve bırakırım tabii istersen " sersem bir şekilde gülümseyip , sağ elimi saçlarımda gezdirdim. Ardından arabama geri döndük. Sahilin önüne geldiğimizde tam da tahmin ettiğim gibiydi . Bizden başka neredeyse kimse yoktu , yürüyüş yapan yaşlılar vardı yanlızca. Tekrar gidip Alexis'in kapısını açtım ve Sahile girdik yanyana sahil boyunca sessizce yürümeye başladık . Sessizlik yine canımı sıkıyordu , şimdilik.
Yine saçmalamaya başlıyordum , Evet. Hazırdık ! Ben ve beynim , muhteşem ikili.
" Birşey sorabilirmiyim , Ee. Telefonunu çantana sinirli bir şekilde attığını düşünüyorum . Canını sıkan bir şey mi oldu ?" Aslında buna karışamazdım ama yine de sessiz kalmak istemediğim için saçmalamaya devam ediyordum.

" Sahile , gidebiliriz. Pek kişi de olmuyor orada , kafamızı falan dinleriz işte. Otururuz , sonra da eve bırakırım tabii istersen " dedi ve sağ elini saçlarının arasına daldırdı.Aslında iyi bi' fikirdi.Deniz kokusu her zaman beni rahatlatırdı.Cevap olarak sadece gülümsedim.Arabaya geri döndük.Neyse ki sahile ulaşmamız kısa sürdü.Gerçektende dediği gibi fazla kişi yoktu daha doğrusu parmakla sayılıacak kadra insan bile yoktu.Sahilde yürüyorduk ama bu seferde aklımda Chris'in yüzü yoktu.Geçmişim vardı şimdilik herkesten sakladığım geçmişim.Ama burası iyi gelmişti.Biraz da olsa kafam boşalmıştı." Birşey sorabilirmiyim , Ee. Telefonunu çantana sinirli bir şekilde attığını düşünüyorum . Canını sıkan bir şey mi oldu ?" diye sordu.İşte bende bu sorudan korkuyordum.'' Aslında önemli bir konu değil zaten arayanda önemli değil.'' diyerek iç çektim.Ama bir an önce konuyu değiştirmeliydim yoksa sinirlerim bozulacaktı..Ayakkabılarımı çıkartıp elime aldım ve deniz kenarına doğru koştum.Ayaklarım suyla buluştuğunda bütün negatif düşüncelerimi kafamdan attım ve kahkaha atmaya başladım.Arkama dönüp Chris'in ne tepki verdiğine bakmak istedim ama sonra vazgeçtim.