Deneme Çekimleri

The Hamptons'a Lauren'le buluşacağımız saatten biraz daha erken gelmiştim. Temiz havayı içime çekerek çimenlere oturdum. Çantamı yere bıraktım. Biraz gökyüzünü seyrettikten sonra çantamı açıp içinden fotoğraf makinemi çıkarttım. Ayaklığını çimenlerin üstüne kurdum ve gerekli hazırlıkları tamamladım. Lauren'i düşünmekten işime konsantre olamıyordum. Bir kaç gündür aklımdan çıkmıyordu. Zihnimi boşalttım ve Lauren'in gelmesini beklerken çimleri elimle yolmaya başladım.
Bir araba'nın sesini duydum ve kafamı kaldırdım. Bordo bir Ford Fiesta park etti ve kapısı açıldı. Lauren'in arabanın içinden çıktığını görünce kalp atışlarım hızlandı ve bakakaldım. Lauren gittikçe yaklaşıyordu. Kendime geldim ve toparlandım. Ama... Saçları artık kızıl değildi. Sarıya boyatmıştı ve çok yakışmıştı. Hala çok güzeldi.
Bana iyice yaklaştığında düşüncelerimden sıyrıldım. Birşeyler söylemek için çabaladım ve "Merhaba" diyebildim.
"Merhaba."
O da karşılık verdiğinde tamamen normal halime dönmüştüm.
"Ne zaman başlamak istersin?" diye sordu.
"İstersen hemen başlamayalım. Biraz oturup sohbet edebiliriz."
"Pekala," dedi. "Ben de sandviç getirmiştim."
Yanıma oturdu. Bana bu kadar yakın durunca kendimi biraz tuhaf hissetmiştim ama bunu Lauren'e fark ettirmemek için çabalıyordum.

Arabamı aheste aheste sürüyordum. Kalbim hızla çarpıyordu. İlk defa böyle oluyordum. Acaba çekimlerden mi? Diye sordum kendime. Hayır! Kesinlikle çekimlerden değildi. Eric içindi! Kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Aniden vücuduma bir sıcaklık bastı. Arabamın camını açtım. Dikiz aynasından kendime baktım. Saçımın yeni rengi bana çok yakışmıştı. ‘’Acaba Eric beğenir mi? ‘’ Dedim kendime. Sonradan ‘’ Saçmalama Lauren! Kendini kaybetme. Ona ne senin saç renginden?! ‘’ dedim.
Sonunda The Hamptons'a geldim. Yolculuk bitmişti. Kalbim güm güm atıyordu. Dikiz aynasından son bir kez makyajıma bakıp dışarı çıktım. Erice doğru yol aldım. Söze ilk o başladı. Nazikçe
‘’Merhaba’’ dedi.
Heyecandan ölecektim sanki. Cevap vermeyi geciktirmeden ona,
‘’Merhaba’’ dedim.
"Ne zaman başlamak istersin?" diye sordum.
"İstersen hemen başlamayalım. Biraz oturup sohbet edebiliriz." Dedi.
Resmen aklımı okumuştu. Zaten kendime gelebilmem için biraz zaman gerekiyordu.
‘’Pekâlâ.’’ Dedim. ‘’ Bende sandviç getirmiştim.’’
Hemen yanına oturdum. İlk defa ona bu kadar yakındım. Çantamdan sandviçleri çıkardım. 2 çeşit vardı. Çeşitleri ona tanıttım.
‘’Ton balıklı, tavuklu ve salamlı var. Hangisini istersin? ‘’ dedim nazikçe.
‘’ Ton balıklı her şeye bayılırım! ‘’ diyerek sandviçi elimden aldı.
Sandviçinden kocaman bir ısırık alarak.
‘’Nefis.’’ Dedi.
Bende sandviçi elime alıp sıkıca kavradım. Hayır olamaz! Sandviçin içindeki tüm malzemeler üzerime döküldü! Elimde tek sandviç ekmekleri kaldı!